Page 5 - องค์ความรู้ปิติสุข
P. 5
บทประพันธ์ด้านการเสริมสร้างปิติสุขในผู้สูงอายุ
แต่งโดยท่านพระอธิการไพบูลย์ เจ้าอาวาส วัดต๋อมดง
ผู้สูงวัย บ่อใจ่ภาระ ความฮู้สะปฺะ อยู่เมินนักหนา มาถึงรุ่นเฮา ต่านบ่อลดละ สะเปฺดสะปฺะ สอนมา
เป็นแหล่งความฮู้ ผู้มีผญ๋า สะสมปั๋ญญา มาเมินบ่น้อย จ๋าว่าไปแล้ว บ่อใจ่ปัญหา เกราะกลุ่มลุมลา แอ่วหาผ่อได้
ความฮู้มีหลาย บรรยายเป็นถ้อย บ่เจื่อลองกอย ถามเต๊อะ ดูแลกั๋นไป เจ็บหัวเป็นไข้ จ๋นกว่าจะวาย จีวิต
ผ่อท่าดูทาง จะเหมือนคนเช้อะ ดูเลัอะเท้อะ สิ้นดี แลกเปลี่ยนกันไป ไผบ่อถูกผิด ชนิดจับเข่า นั่งคุย
ลองฟังก าฮู้ อู้โตยดีหลี สะปฺะที่มี สะสมแต่น้อย
ว่ากั๋นเข้าไป น้ าลายสุ้ยซุ๊ย มาจับเข่าคุย วันไดก่อได้
เรื่องวัฒนธรรม จ๋าฮีดเป็นถ้อย ลองจามถามกอย ผ่อเน้อ วันไดก่อได้ แต้เนอมาเนอฯ
พ่อปูุแม่ย่า ต่านมีปุาเล้อ ลองจามผ่อเด้อะ ถามเอา
ขนบธรรมเนียม ลองถามต่านเขา สืบทอดหมู่เฮา เป็นมาอย่างอี้
ตั้งแต่โบราณ นานมาก่อนกี้ ได้ถึงหมู่เฮา เดี๋ยวนี้
วัฒนธรรม ปื้นเมืองเฮานี้ ตี่เป็นจะอี้ ฉันใด
ก็หมู่ท่านนั้น ฮ่วมอกฮอมใจ๋ ฮักษากั๋นไป ได้เมินบ่อน้อย
สั่งลูกสอนหลาน ญ้ะตามเป็นถ้อย จ๋าฮีดห่อมฮอย สะปฺะ
